Zamki i nie tylko...

Historie sławne tudzież inne, mniej znane lecz wszelako poważane. Wejdź i zobacz co działo się w czasach dawnych. A może i Ty podzielisz się swą wiedzą?

Zamki i nie tylko...

Postprzez Demogorgon » 01 Lut 2005, 17:38

Dobra dałem nowy temat może to was troche ruszy. Proponuje zaznajomić się z jakimiś ciekawymi zamkami i miejscami związanym z historią..

Na pierwszy rzut propnuje zamek Krzyżtopór w Ujazdowie. Fundatorem zamku i jego właścicielem był Krzysztof Ossoliński. Sprowadził on z Włoch architekta Wawrzyńca Senesa, który zaprojektował zamek. Zamek ma bardzo ciekawy plan, a mianowicie oparty jest na zasadzie kalendarza. A więc na zamku jest 12 wielkich sal - tyle ile było miesięcy w roku, 4 wieże - tyle ile jest kwartałów w roku, 52 pokoje - tyle ile jest tygodni w roku, 365 okien - tyle ile jest dni w roku, i 7 głównych bram - tyle ile dni w tygodniu. Zamek był potężną twierdzą obronna umocnioną murami i fosą. zamek posiadał także mosty zwodzone. Zamek ma duże podziemia, w których znajdowały się stajnie z murowanymi żłobami i lustrami , których zadaniem było poprawienie widoczności w stajni. Pozatym ciekawą rzeczą był strop nad jadalnią, który był ze szkła, a nad nim znajdowało sie ogromne akwarium.
Zamek był budowany z kamienia łupanego i posadowiony na płycie skalnej. Dokładna data budowy nie jest znana, jednak przyjmuje sie że zamek był budowany przez 13 lat .

Co do nazwy zamku to wzięła się ona z dwóch elementów, które znajduja sie na portalu głównym, a mianowicie są to dwie płaskorzeźby. Po stronie lewej znajduje się krzyż, a nad nim litera W, a po stronie prawej topór i data 1631 ( data przyjmowana za początek budowy zamku). A więc krzyż, jest symbolem religii katolickiej i polityki jaka prowadził Krzysztof Ossoliński, krzyż z literą W stanowi herb Dębno - Sienińskich (matki wojewody). Topór jest herbem Ossolińskich.
Więc nazwa krzyż + topór = Krzyżtopór.

Informacje tu zamieszczone pochodzą ze strony:

http://www.plastyk.kielce.pl/zabyt00/Krzyztopor.htm
Zapraszamy do odwiedzenia profilu
Stowarzyszenie Wspierania Aktywności Lokalnej "Kuźnia Pruska"

https://www.facebook.com/pages/Stowarzyszenie-Wspierania-Aktywno%C5%9Bci-Lokalnej-Ku%C5%BAnia-Pruska/129688153775953
Awatar użytkownika
Demogorgon
Kompani
 
Posty: 328
Dołączenie: 17 Paź 2004, 15:18
Miejscowość: Civitatis Hollandt in Borvssia

Postprzez Gandalf » 01 Lut 2005, 21:13

Zamki powiadacie. To ja sie pochwale swoim. :D Tam skad pochodze, gdzie sa Moje korzenie i gdzie sie urodzilem. Krzyzacki zamek w Kwidzynie (kilka km od Gniewu przez prom jakby kto nie wiedzial, na poludnie od Malborka). Pisze od siebie, nie z zadnych opowiadan, wiec macie tu czyste fakty. :D
Zamek jest polaczony z katedra (ktora rowniez warto zwiedzic). Na dziedzincu stoja dwie armaty, z calkiem konkretnym kalibrem. Z dziedzinca mozna podazyc na dol do podziemi, gdzie niegdys znajdowala sie sala tortur. Stoi tam sobie fajne kolczaste krzeselko i jeszcze cos, ale nie wiem jak to opisac ani co to jest i do czego sluzylo. :D Ludzie ze sredniowiecza to mieli jakiegos fisia na punkcie tortur. Potem sa trzy kondygnacje. Najciekawsza jest ta najnizsza. W pomieszczeniach przedmioty z czasow XVII, XVIIIw., chociaz z wczesniejszych rowniez troche jest. Fajne sa skrzynie rozne. A ciezkie jak diabli (podobno nie mozna ich dotykac, ale kto by tam sluchal :D) Na srodkowej kondygnacji przedstawiona jest kultura ludu nawislanskiego. Czyli wiadomo, jakies rozne dziene rzeczy domowego uzytku sprzed wiekow. Na najwyzszej jest zrobione jest muzeum, z owadami i innymi stworzonkami. Sa tez powypychane zwierzeta.
Najciekawszym jednak elementem zamku jest najwieksze w Europie Gdanisko. Innymi slowami kibel. :D Myk jest taki, ze lezy ono w oddzielnej wiezy i aby tam dojsc trzeba calkiem sporym i dlugim kruzgankiem sie przejsc. Aby jednak tak nie isc bez ladu i skladu, sa w nim powywieszane jakies rozne humorystyczne rysunki (tego typu co Haris maluje).
Ciekawe jest skad nazwa Gdanisko pochodzi. Latwo sie domyslic z miasta Gdansk. Ale czemu akurat ono? W tamtych czasach Gdansk nie byl zbyt "lubianym" miastem i gdy odprawialo sie "rytual oprozniania" zwracano sie tylkiem w kierunku wlasnie Gdanska na znak "glebokiego powazania". :D
The Madness is out there!
Awatar użytkownika
Gandalf
Bractwo
 
Posty: 7763
Artykuły: 2
Zdjęcia: 196
Dołączenie: 14 Paź 2004, 18:37
Miejscowość: A kto pyta?

Postprzez Demogorgon » 12 Lut 2005, 10:30

Historia zamku Książąt Pomorskich w Darłowie.

Historia zamku zaczyna się w 1352 r. kiedy to Książe Bogusław V kupił za 1500 marek od Elżbiety von Behr - wyspę wraz z młynem, na której wybudował do dziś stojący zamek.
I faza budowy zamku trwała od 1352 do 1372 r. W tym czasie powstał zamek gotycki usytuowany na planie prostokąta o wymiarach 32 na 34 m. Dziedziniec otoczony był murem obronnym o wys. 14 m zwieńczony blankami. Od strony północnej znajdowała się brama nad którą wybudowano strzelnicę i ganek dla straży. We wschodniej części zamku wybudowano trzypiętrowy budynek mieszkalny dla załogi, połączony w parterze z dużą, czteroprzęsłową salą, przykrytą sklepieniem gwiaździstym, która pełniła rolę sali rycerskiej.
W narożniku południowo-wschodnim posadowiono dwupiętrowy budynek mieszkalny - prawdopodobnie przeznaczony dla zarządcy książęcego. Od południa znajdowała się trzy piętrowa wieża o wys. 23 m z przejazdem, mająca za zadanie chronić zamek przed niespodziewanym najazdem od południa. Do wieży przylegało dwutraktowe skrzydło południowe. Na parterze znajdowała się sala reprezentacyjna, w której koncentrowało się życie zamku, a na piętrach pomieszczenia mieszkalne rodziny książęcej. Cala komunikacja w zamku odbywała się poprzez schody biegnące w grubości muru obwodowego. Do dziś zachowały się dwa ciągi schodów prowadzących z parteru skrzydła południowego do pomieszczeń w wieży: do pierwotnej kaplicy na I piętrze oraz do pomieszczenia straży na II i książęcego skarbca na III piętrze.
II fazę rozbudowy przeprowadził Eryk I Pomorski w latach 1449-59. W obrysie pierwotnych murów obronnych książę wybudował skrzydło zachodnie. Było to dwukondygnacyjne skrzydło mieszkalne oraz opasał zamek drugim obwodem murów obronnych.
III fazę przeprowadził Bogusław X około roku 1480. Rozebrano wówczas wybudowane przez Eryka skrzydło zachodnie. Od zewnątrz, na całej długości zachodniego muru obwodowego, dostawiono nowe, podpiwniczone, trzykondygnacyjne skrzydło tzw. Wieprzańskie. Było to odtąd reprezentacyjne skrzydło mieszkalne, nazywane również domem księżnej Zofii - „Białej Damy" darłowskiego zamku. Na parterze znajdowały się pomieszczenia gospodarcze, a na I i II piętrze apartamenty dworskie. Aby zwiększyć wymiary dziedzińca, książę rozebrał także wewnętrzny trakt skrzydła południowego, które straciło na znaczeniu - stało się siedzibą zarządcy zamku i załogi rycerskiej.
IV fazę rozbudowy przeprowadził w I połowie XVI wieku książę Barnim XI. Skrzydło wschodnie nadbudowano o dwie kondygnacje. Na I piętrze powstała sala reprezentacyjna (zwana także salą przyjęć lub taneczną) oraz zespół apartamentów mieszkalnych na II piętrze. Zlikwidowano także fragment dawnego budynku, usytuowanego w narożniku północno-wschodnim, a na jego miejsce wzniesiono wieżową klatkę schodową. Sala rycerska została przedłużona o jedno przęsło w kierunku północnym. Skrzydło południowe podniesiono o jedno piętro oraz dobudowano doń spiralną klatkę schodową. Również wieża uległa podwyższeniu o dwie kondygnacje użytkowo-obronne (do wysokości 26 metrów).
V fazę podjął około roku 1571 książę Jan Fryderyk (1542-1600). Wzniesiono wówczas po zewnętrznej stronie północnego muru obwodowego, w miejscu dawnej bramy północnej, czterokondygnacyjny nie podpiwniczony budynek z wystrojem renesansowym. Mieścił on w przyziemiu przejazd bramny (w kierunku miasta) i pomieszczenia gospodarcze.
Na I piętrze znajdowała się tzw. mała jadalnia, a na II piętrze - sypialnia. Ostatnią kondygnację zajmowała prawdopodobnie pracownia krawiecka lub mieszkanie krawca zamkowego. W wyniku tej przebudowy przesunięto fosę i wybudowano nowy most zwodzony, który łączył zamek z miastem.
VI fazę stanowiła odbudowa zamku po pożarze w 1624 r. przez Bogusława XIV.
W czasie remontu skrzydła wschodniego w pomieszczeniach na II i III piętrze (sala „przyjęć" i „zielona") wybito duże otwory okienne w murze obronnym. W sali „rycerskiej" zrezygnowano z odtworzenia sklepienia gwiaździstego, zastępując je stropem belkowym. Salę przystosowano do pełnienia funkcji sakralnej i od 1639 do 1805 roku służyła wiernym jako kaplica zamkowa p.w. św. Elżbiety

WAŻNE DATY !!!!
4 luty 2005 r. Koszalińska Kompania Rycerska prowadzi rozmowy z kustoszem zamku w sprawie kupna, za 2000 marek, zamku. Niestety rozmowy kończą się fiaskiem. Rozwśćieczona Koszalińska Kompania Rycerska postanawia zdobyć zamek siłą. W wyniku liczebnej przewagi Koszalińskiej Kompani Rycerskiej, kustosz widząc grożące niebezpieczeństwo swoje oraz chcąc zachować zamek nieznioszczony, postanawia siąść do rozmów pokojowych. W wyniku tych rozmów zamek zostaje przekazany dzielnej KKR.

:D
Zapraszamy do odwiedzenia profilu
Stowarzyszenie Wspierania Aktywności Lokalnej "Kuźnia Pruska"

https://www.facebook.com/pages/Stowarzyszenie-Wspierania-Aktywno%C5%9Bci-Lokalnej-Ku%C5%BAnia-Pruska/129688153775953
Awatar użytkownika
Demogorgon
Kompani
 
Posty: 328
Dołączenie: 17 Paź 2004, 15:18
Miejscowość: Civitatis Hollandt in Borvssia

Postprzez Gandalf » 12 Lut 2005, 10:51

Hehe, i pomyslec, ze chcielismy zamek odkupic za te 2000 marek ale sie nie zgodzil. Teraz mamy go za darmo. :D Prawie...
The Madness is out there!
Awatar użytkownika
Gandalf
Bractwo
 
Posty: 7763
Artykuły: 2
Zdjęcia: 196
Dołączenie: 14 Paź 2004, 18:37
Miejscowość: A kto pyta?

Postprzez Demogorgon » 16 Lut 2005, 21:55

Skoro zdobyliśmy zamek to przydałoby sie znac historię samego zamku i ludzi z nim związanych. Historie zamku opisałem wyżej, a teraz czas na Eryka Pomorskiego.

Postacią bardzo związana z zamkiem w Darłowie jest Erik av Pommern. Urodził się w 1382 r. na zamku w Darłowie jako Bogusław. Był najstarszym synem księcia pomorsko-słupskiego Vratislava VII i Marii Meklemburskiej. Matka Vratislava VII była siostrzenicą duńskiej królowej Małgorzaty, która panowała nad zjednoczonymi krajami nordyckimi.
Latem 1387 r. umiera Olof (następca tronu ) syn Małgorzaty. W 1388 postanawia ona adoptować Bogusława i jego siostrę Katarzynę. W roku 1389 Bogusław staje po raz pierwszy przed zgromadzeniem nordyckim i przedstawiony zostaje jako ‘Eryk – następca Małgorzaty i sukcesor tronu norweskiego’. W połowie 1389 r. Eryka obwołano królem Norwegii jako Eryk III. W roku 1396 w czasie elekcji wybrano Eryka na króla Danii jako Eryka VII, w roku 1389 Szwedzi złożyli hołd młodemu Erykowi. Tytuł króla Danii, Szwecji i Norwegii , przyznano mu oficjalnie 17 czerwca 1297 r. na szwedzkim zamku w Kalmarze.
Zostawał on w cieniu królowej aż do czasu jej śmierci w roku 1412. W 1406r. żeni się z Filippą, córką angielskiego króla Henryka IV, jednak królowa umiera przedwcześnie w 1430 r.

Eryk z racji swojego wyglądu (wysoki, barczysty blondyn) oraz ze swojej pozycji był obiektem zalotów księżniczek oraz zamężnych dam. Lubował się także w polowaniach, turniejach rycerskich, pięknych strojach, wymyślnych ceremoniach i luksusie. Był osoba gruntownie wykształconą: władał płynnie łaciną, znał dobrze zagadnienia prawa i polityki. Miał choleryczny temperament, który przysparzał mu wielu wrogów.

Eryk za czasów swoich rządów posłusznie wypełniał cele jakie postawiła przed nim zmarła królowa Małgorzata, związane z budową silnej unii państw nordyckich. W pierwszej kolejności dążył do złamania potężnej władzy Hanzy która stała na drodze imperium bałtyckiemu. Wielu wrogów Erykowi przysporzyły walki toczone o Szlezwik, które pochłaniały ogromne środki finansowe.

W 1437 r. w wyniku potyczek z elita polityczną Danii, Szwecji i Norwegii Eryk zostaje wygnany do zamku Visby na wyspie Gotlandia. Dwa lata później Duńczycy detronizują Eryka VII, następnie Eryk przestaje być królem w Szwecji, a od 1441 r. nie jest on także królem Norwegii. Do 1449 r. Eryk rozbudowuje twierdze Visborg, czyniąc ja najpotężniejsza na Bałtyku. W tym tez czasie prowadził dalszą walkę o powrót na tron unii nordyckiej. Atakował okręty Hanzy, szwedzkie i duńskie. W 1449 r. Eryk oddaje Visborg w ręce Duńczyka Olafa Axelssona w zamian za trzy duńskie posiadłości i tym samym raz na zawsze znika z nordyckiej sceny politycznej. W tym samym roku powraca do Darłowa gdzie rozbudowuje zamek książąt pomorski i obejmuje rządy nad słupską dzielnicą Pomorza. Umiera 4 kwietnia 1459 r i pochowany zostaje w Darłowie.

Dodatkowo można zajrzeć na:
http://www.poloniainfo.se/artykul.php?id=587
http://www.spangshus.dk/dpi/erykpomorski.htm
Awatar użytkownika
Demogorgon
Kompani
 
Posty: 328
Dołączenie: 17 Paź 2004, 15:18
Miejscowość: Civitatis Hollandt in Borvssia

Postprzez Radek » 03 Lis 2005, 16:09

"Crac des chevaliers" (lub "Krak des chevaliers")

Image

Jest to jeden z największych zamków zbudowanych w epoce średniowiecza (a konkretniej w czasie krucjat). Jego nazwa, będąca mieszanką francusko-arabską, oznacza "twierdza rycerzy" i wzięła się od zakonu rycerskiego joannitów (znanych też jako szpitalnicy), którzy przez 127 lat władali tą twierdzą i rozbudowali ją do dzisiejszego stanu. Znajduje się on w dzisiejszej Syrii, na zachód od Trypolisu. Zbudowany został na wzgórzu (650 metrów nad poziomem morza), jako forteca strzegąca jedynego przejścia z dawnej stolicy Syrii - Antiochii do Morza Śródziemnego. W czasach swojej świetności cieszył się zasłużoną reputacją "najlepiej bronionego zamku w całym chrześcijańskim świecie".

Opis zamku

Zamek ten był największym zamkiem zbudowanym przez krzyżowców. Jego potężne mury były projektowane żeby przetrwać każde oblężenie. Grubość tych murów dochodziła nawet do 30 metrów. W przeciwieństwie do większości europejskich zamków mury zamku Crac nie były wypełniane piaskiem, tylko były zbudowane z litego kamienia. Kamienie te były doskonale wygładzone i dopasowane do siebie - tworzyły powierzchnię, po której nie można było się wspinać. Zamek posiadał dwie linie obrony. Pierwszą był mur zewnętrzny, w który wkomponowane było dodatkowo 7 wież strażniczych, a drugą był zamek wewnętrzny. O rozmiarach zamku daje pojęcie porównanie na pierwszym zdjęciu wzrostu ludzi na głównej wieży do rozmiarów zamku.

Załoga tego zamku liczyła 3000 zbrojnych (w tym do 500 rycerzy) oraz nieznana liczba służby. Długi na 120 metrów spichlerz zamku razem z innymi magazynami wykopanymi pod zamkiem przechowywał zapasy żywności na 5 lat dla całej załogi, na podobny okres starczał zapas wody pitnej. Umożliwiało to przetrwanie nawet bardzo długich oblężeń. Fakt usytuowania zamku na podłożu skalnym uniemożliwiał też wykonanie podkopu pod nim. Wszystkie te cechy czyniły z niego twierdzę nie do zdobycia.

Image

Historia
Nie jest wiadome, kiedy powstały pierwsze fortyfikacje na miejscu przyszłego zamku, lecz niektóre źródła wskazują na istnienie tam strażnicy już w czasach rzymskich. Udokumentowana historia zamku zaczyna się w 1031, kiedy emir Aleppo przekazał już istniejący zamek kurdyjskiemu garnizonowi. W 1099 roku, podczas pierwszej krucjaty oddział krzyżowców dowodzony przez Rajmunda IV hrabiego Tuluzy tymczasowo przejął zamek (po opuszczeniu go przez muzułmańską załogę). Jednak krzyżowcy nie zostawili załogi w zamku i pomaszerowali zdobywać Jerozolimę. Przez następne 11 lat zamek nie był zajęty przez nikogo, aż do roku 1110, kiedy Tankred, książę Galilei docenił znaczenie strategiczne zamku i obsadził go stałą załogą.

W roku 1142 odnotowano ważne w dziejach zamku zdażenie, jakim było przekazanie zamku zakonowi joannitów. Zakon ten w przeciągu 18 lat rozbudował ten zamek do rozmiarów fortecy, przebudowując go całkowicie i dodając zewnętrzny mur. W okresie gdy władali nim joannici, zamek był oblegany co najmniej 12 razy.

Pierwsze większe oblężenie miało miejsce w 1163 roku, kiedy to zamek był bezskutecznie oblegany przez wojska Nur ad-Dina. Po udanej obronie zamek ten stał się centrum operacji wojskowych i symbolem oporu przeciwko próbującym odbić swoje ziemie muzułmanom.

Następne wielkie oblężenie miało miejsce w 1188 roku, kiedy próbował go zdobyć sam Saladyn, sułtan Egiptu i zdobywca Jerozolimy. Jednak nawet on nie dał rady zdobyć zamku. Z oblężeniem tym jest związany następujący epizod: w trakcie walk pojmany został kasztelan zamku. Saladyn kazał go zaprowadzić pod bramy zamku i pod groźbą utraty życia kazał mu wydać rozkaz otwarcia bram i poddania zamku. Kasztelan najpierw po arabsku wydał rozkaz otwarcia bram, a później po francusku kazał bronić zamku do ostatniego człowieka. Obecny przy tym Saladyn, który doskonale rozumiał po francusku, będąc pod wrażeniem odwagi kasztelana nie tylko nie kazał go stracić, ale traktował go później jak honorowego więźnia.

Ostatnie wielkie oblężenie nastąpiło niedługo przed ostatecznym upadkiem państw krzyżowców, w 1271 roku. Załoga zamku była wtedy znacznie uszczuplona, znajdowało się w nim zaledwie 500 obrońców. Oblężenie przeprowadziła armia sułtana Bajbarsa. Bombardowali oni mury 600-kilowymi kamieniami przez prawie miesiąc, jednak bez skutku, nie udało się ich przełamać. Mimo niewielkich sił obrońców nie udało się też zdobyć zamku szturmem. W tej sytuacji sułtan uciekł się do podstępu - sfałszował list od dowódcy garnizonu Trypolisu z informacją, że żadne posiłki nie nadejdą i sugestią poddania zamku. List ten został wysłany obrońcom gołębiem pocztowym. Obrońcy, mimo iż posiadali duże zapasy i mogli się jeszcze długo bronić, uwierzyli w sfałszowany list i poddali zamek. Dopiero po powrocie do Trypolisu dowiedzieli się o swojej pomyłce. Sułtan Bajbars (i jego następcy) używali później zamku (i zdobytych w nim zapasów) jako bazy do dalszych ataków na ziemie krzyżowców, aż do ostatecznego upadku chrześcijańskich państw na Bliskim Wschodzie w roku 1291.

Zamek zachował się w dobrym stanie do dziś i służy jako atrakcja turystyczna.
Więcej zdjęć
Radek
Kompani
 
Posty: 576
Artykuły: 8
Dołączenie: 22 Paź 2004, 12:37
Miejscowość: Wierzchomino


Powróć do Dawne Dzieje

Kto jest na forum

Użytkownicy przeglądający to forum: Brak zarejestrowanych użytkowników oraz 2 gości